Heilig Bruurke net niet heilig genoeg

Er zijn heel wat mensen die er anders over denken maar het Heilig Bruurke van Megen was net niet heilig genoeg. Tenminste, niet heilig genoeg voor het Vaticaan om hem zalig te verklaren. Maar dat broeder Everardus Witte heel bijzonder was, blijkt wel uit de uitspraak: "Als het gebed iets zichtbaars zou worden, zou het er kunnen uitzien als broeder Everardus."

We zien hierboven zijn overlijdensakte staan: gestorven op 22 december 1950 in het klooster in Megen. Everardus heeft ook een eigen grafkapel in Megen, gebouwd door giften van weldoeners en bewonderaars. Op het graf ligt de stenen beeltenis van Everadus. Mensen vragen hem om een dienst door dit op een briefje te schrijven en dat bij hem in zijn handen te drukken.

Dat kunnen zijn ouders Johannes Casparus Witte en Cornelia Wahlen onmogelijk hebben voorzien, in 1868 als hun zoon Jan Witte (de latere broeder Everdus Witte) in Hoorn wordt geboren. De jongeman wil kunstschilder worden, komt in de leer bij de portret- en kerkschilder Alexander Kläzener maar wordt in 1891 toch broeder bij de Franciscanen in Alverna.

Later wordt broeder Everardus portier in het klooster van Megen waar hij meer dan dertig jaar werkt. Hij krijgt steeds meer verzoeken voor bepaalde mensen te bidden en zijn reputatie breidt zich uit. Na zijn dood groeit de verering steeds verder. Mensen zeggen dat hun gebeden zijn verhoord, dankzij de voorspraak van het Heilig Bruurke. In 1951 claimen 183 mensen dat, in 1954 al 1463. Broeder Everardus mag dan wel officieel niet zalig worden verklaard, maar de titel Heilig Bruurke leeft bij menigeen verder.