woensdag 15 juni 2016

Het sprookje van duizend-en-één blogs

...verhuizen met de hondenkar in 1958, in Berlicum...
Er was eens…  een mooi verhaal. Wat zeg ik, één verhaal? Honderden, nee dúizenden verhalen! Een paar jaar geleden dwaalden ze soms wat verweesd rond op de oude website van het BHIC, op zoek naar een geschikte plek om gelezen te worden. Die was er lang niet altijd en er werd gezocht naar een oplossing.

Het was even zoeken maar uiteindelijk werd een veilige haven gevonden, ook voor ontheemde verhalen. Dat weeshuis ontpopte zich in de vorm van een blog, Brabant Bekijken. Even leek het erop dat alle mooie vertellingen daar lang en gelukkig zouden leven maar jaren verstreken en ontwikkelingen gingen verder. En het BHIC kreeg een andere website; eentje die ook haar armen opende voor verhalen die niet direct op één locatie konden worden vastgepind.

Dat betekende dat het weeshuis van Brabant Bekijken steeds vaker kamers kon sluiten omdat er weer een verhaal een fijne woonplek had gevonden op de website van het BHIC. Nu alle verhalen zijn ondergebracht, draaien we op woensdag 15 juni ons blog op slot. Nieuwe blogverhalen vind je nu gewoon allemaal op één plek: via www.bhic.nl/verhalen En wat wil het toeval? Precies op 15 juni verschijnt onze 1000ste blog! Maar het sprookje van duizend-en-één blogs gaat gewoon verder via de site. Wil je die nieuwe verhalen gemakkelijk in je brievenbus vinden? Meld je dan aan voor onze nieuwsbrief!

Veel dank aan alle trouwe lezers die we graag terugzien op onze site. En ook alle gastbloggers bedankt voor alle interessante, grappige en historische bijdragen! We lezen ook van hen graag nieuwe bijdragen op www.bhic.nl/verhalen

Einde (en ze leefden nog lang en gelukkig...)

Geschreven door:
Marilou Nillesen

Vind je dit leuk? Lees dan ook:
De beste verhalen via e-mail ontvangen?

maandag 13 juni 2016

Geffense rotten contra de ossen

...van de Geffense groep De Bandola's...
1968 is een bijzonder jaar. De moordaanslagen op Martin Luther King en Robert Kennedy, en de studentenopstanden in Berlijn en Parijs zijn zelfs bijna een halve eeuw later niet uit ons collectieve geheugen verdwenen. Maar tijdens het laatste februariweekend van 1968 zijn die gebeurtenissen nog toekomstmuziek en viert Noordoost-Brabant carnaval. Niet helemaal onbezorgd overigens, want het annexatiespook waart rond. Dat heeft alles te maken met het feit dat industriestad Oss, dan qua oppervlakte een kleine gemeente, tegen zijn grenzen aanloopt.

In 1946 strandt het Osse plan tot annexatie van Berghem, Geffen, Heesch, Oijen en Teeffelen. Geffen vindt dat het, als agrarisch dorp, teveel verschilt van fabrieksstad Oss, die Geffen zeker als een uithoek zal behandelen. Ook de andere gemeenten zijn faliekant tegen. Twintig jaar later komt de provincie met een voorstel om zowel Den Bosch als Oss meer ruimte te geven. Geffen en Berghem zouden dan naar Oss gaan. Ook ditmaal laait het verzet op en het carnavalsfeest biedt daarvoor een geschikt podium.

In Rottenrijk Geffen staat Carnaval 1968 dus in het teken van de verdrijving van de Ossen. Gitaarclub De Bandola’s behaalt de tweede prijs in de optocht met een annexatie-os, die steeds in tweeën wordt gedeeld. En in het Café van Van Loon in Berghem wordt Vastenavond om 11 over 12 afgesloten met de verbranding van de Ossenkop, die trouwens de eerste prijs heeft gewonnen in de optocht. Desondanks is de dreigende annexatie niet het enige dat opvalt in het carnavalsgewoel van 1968, toch de tijd van “flower power”! Want de eerste prijs in de Geffense optocht is voor de creatie van de KVO-dames: twee poppen die lief zijn voor elkaar. Bijna profetisch, want sinds 1 januari 2015 maakt Geffen deel uit van de gemeente Oss!

Dit verhaal verscheen eerder in Brabants Dagblad

Geschreven door: 
Henk Buijks

Vind je dit interessant? Lees dan ook: 
- Komt de Beerse Maas terug?
- De Hertogswetering


Let op: we gaan verhuizen!

Hopelijk heb je deze blog met plezier gelezen. Maar let op: woensdag 15 juni verschijnt onze laatste bijdrage op deze blog. Daarna verschijnen er bijna dagelijks nieuwe verhalen op onze website; die verhalen vind je via www.bhic.nl/verhalen Volg je de blog via rss-feed? Meld je dan voor onze nieuwsbrief want daarin vind je onze beste verhalen overzichtelijk terug. Hopelijk zien we je daar weer! Bedankt alvast voor je aandacht!

De beste verhalen via e-mail ontvangen?






vrijdag 10 juni 2016

17de eeuwse Citadel komt tot leven met hedendaagse app


Benieuwd waarom de Citadel in Den Bosch ook wel de Papenbril werd genoemd? Waarom het dak eenvoudig van het kruithuisje kan worden geblazen? Wandel dan eens rondom de Citadel en luister naar de verhalen over dit bijzondere gebouw, verteld door directeur René Bastiaanse.

Veel Bosschenaren en toeristen passeren dagelijks de Citadel aan de Zuid-Willemsvaart in 's-Hertogenbosch, op de fiets, te voet en zelfs per boot. Toch blijkt dat ze het prachtige gebouw waar het Brabants Historisch Informatie Centrum (BHIC) in gehuisvest is vaak niet kennen. Het BHIC heeft daarom een gratis historische buitenwandeling gemaakt (via een app) voor iedereen die interesse heeft in de historie van de Citadel.

Via de app van izi.TRAVEL neemt tv-wandelaar René Bastiaanse je mee en vertelt over de geschiedenis en de  functie van dit prachtige gebouw en zijn omgeving. De wandeling duurt ongeveer twintig minuten. Het idee om gebruik te maken van deze app komt van Robin Hörst, student van de opleiding Geo Media & Design en stagiair bij het BHIC.

Je kunt deze gratis wandeling eenvoudig downloaden. Wil je dat doen, klik dan hier op gratis app. Wat heb je nodig? Een smartphone of tablet/iPad en een goede internetverbinding. Je kunt de izi.TRAVEL-app downloaden via de Apple Store, Google Play Store (Android) of de Windows Phone Store. Zet je GPS/locatie aan. Na de installatie zoek je op ‘bastiaanse’.

Of maak gebruikt van de QR-code hieronder. Tip: je kunt de wandeling vóór je bezoek downloaden, zodat je tijdens het wandelen niet meer online hoeft te zijn om hem te kunnen gebruiken.


Tijdens openingstijden ben je bij het BHIC altijd welkom voor meer informatie als je vragen hebt. We hopen dat je zult genieten van de buitenwandeling en van de mooie omgeving.


Geschreven door:
Margot America

Vind je dit leuk? Lees dan ook:
- Twee fraaie Fords en een bijzondere ambulance
- Horeca op suikerzakjes

De beste verhalen via e-mail ontvangen?

woensdag 8 juni 2016

Duits drama op Udens doek

...In 1942 kan het Udense publiek zich op 'veler verzoek' nog één maal vergapen aan de film Verbannen met Zarah Leander en Willy Birgel in de hoofdrollen...
We gaan terug naar het jaar 1942. De tijd van de Duitse bezetting. Aan de Udense Markt is Cinema Parisien gevestigd. Een bioscoop die behoort tot de Desmet-formule met vestigingen in Amsterdam, Rotterdam en Eindhoven. Cinema Parisien, in 1939 geopend door Theo Desmet, beëindigt in 1967 haar exploitatie en wordt in 1968 afgebroken. 

De Udense bioscoop projecteert iedere week bijzondere programma's. Onder de bezielende leiding van Theo is Cinema Parisien 'geworden een etablissement met een apart cachet en een aparte sfeer, een sfeer, welke het best kan worden geillustreerd als een Desmet-sfeer, omdat de ongekende gezeligheid en intimiteit zich in alle Desmet Theaters manifesteert'. Immers: 'Wat Desmet u biedt, kan een ander niet'.

Op 5 februari 1942 wordt een laatste reprise van de film Verbannen uitgezonden. Deze film uit 1937, waarvan de oorspronkelijke titel Zu neuen Ufern luidt, is de grote doorbraak van de populaire filmster Zarah Leander. De Udense toeschouwers zien een 'ongeëvenaard kunstwerk' met bijzonder plot. Leander vertolkt de rol van de Londense zangeres Gloria Vane, die valt voor de roekeloze Albert Finsbury (Willy Birgel). Wegens frauduleuze praktijken neemt hij de benen naar Australië. Gloria neemt de schuld van Finsbury op zich en volgt hem als gevangene naar Australie. De toeschouwers vergapen zich vervolgens aan het drama dat zich op het scherm van Parisien voor hen ontvouwt. Al is het wel een drama met een Duits tintje. Vanaf augustus 1940 staan alle films onder strenge controle.

Er worden alleen films vertoond die door de bezetter zijn goedgekeurd. Zu neuen Ufern is een productie van Universum Films AG (UFA). De belangrijkste Duitse filmstudio en één van de grootste filmindustrieen ter wereld. Ze staat onder zware druk van het Nazi-regime. Ook Desmet moet in zijn programmering rekening houden met de regels van de Duitse bezetting. Zelfs de Polygoon-bioscoopjournaals zijn pro-Duits. Toch weet hij er een draai aan te geven. Op 'veler verzoek' luistert het publiek nog één avond naar de zeldzame, meeslepende stem van Zarah Leander terwijl zij in het tuchthuis van Paramatta (Australië) haar lied van verlangen zingt. Liefde kent geen grenzen.

Dit verhaal stond eerder in Brabants Dagblad

Geschreven door:
Rolf Vonk

Vind je dit leuk? Lees dan ook:
Krachtige kanonnen 



Let op: we gaan verhuizen!

Hopelijk heb je deze blog met plezier gelezen. Maar let op: woensdag 15 juni verschijnt onze laatste bijdrage op deze blog. Daarna verschijnen er bijna dagelijks nieuwe verhalen op onze website; die verhalen vind je via www.bhic.nl/verhalen Volg je de blog via rss-feed? Meld je dan voor onze nieuwsbrief want daarin vind je onze beste verhalen overzichtelijk terug. Hopelijk zien we je daar weer! Bedankt alvast voor je aandacht!

De beste verhalen via e-mail ontvangen?






maandag 6 juni 2016

Zorgen over protestantse pogingen in Jekschot

...Het katholieke gezin van Willem Bekkers uit Erp betrekt in 1861 de pachthoeve Jekschotstraat 11 in Zijtaart...
Een anonieme briefschrijver, naar eigen zeggen een 'echte Majorijenaar', maakt zich in 1854 zorgen over de protestantse pogingen "de waarheid van hun geloof hier te lande voort te planten". Sinds de nieuwe grondwet van 1848 is de protestantse kerk niet langer de staatskerk. Het 'geheime' protestantse genootschap Christelijk Hulpbetoon, in Brabant opgericht met doel het katholieke gevaar in te dammen, kijkt met zorg naar het toenemend aantal bekeringen van protestant tot katholiek. 

Het wil behoeftige protestanten financieel terzijde staan om te voorkomen dat ze moeten aankloppen bij de katholieken. In de Meierij gaat het gerucht rond dat Christelijk Hulpbetoon boerderijen opkoopt -ongeacht de te hoog opgevoerde prijs- om daarin protestantse boeren te vestigen. "Men lokt vermogende protestanten uit Holland naar onze streken. Deze, hier gevestigd, worden van dominees overgehaald om de protestantse belangen te verdedigen".

Zo ook jonkheer Johan Anne Cornelis van Oldenbarneveldt-Tullingh. Hij erft de heerlijkheid Jekschot met haar zes pachthoeven tussen Veghel en Sint-Oedenrode. Als 'grondbezitter' vestigt hij zich in 1853 in Sint-Oedenrode. Volgens de Meierijenaar hitst de Rooise dominee Buddingh jonkheer Van Oldenbarneveldt-Tullingh op met hatelijke woorden. Met als doel dat de Jekschotse pachthoeven "eerlang door protestantsche boeren worden bevolkt". Pachters wees alert, de huur zal binnenkort worden opgezegd! Jonkheer Van Oldenbarneveldt-Tullingh wordt heet noch koud van deze geruchten. Hij verhuist naar Veghel.

Niet om van de Rooise dominee af te komen, maar voor zijn huwelijk. Van Oldenbarneveldt-Tullingh ontvouwt geen plannen tot protestantse volksplanting. Heel pragmatisch bevolkt hij Jekschot met plaatselijke katholieke boeren. De jonkheer overlijdt in 1892 in Erp. En de heerlijkheid Jekschot? Die wordt met haar zes pachthoeven voor f 61.175,- verkocht. De Veghelse bierbrouwer en grootgrondbezitter Henri Smits mag zich 'Heer van Jekschot' noemen. Wat een opluchting voor onze 'Majorijenaar': Smits is net zo katholiek als de pachtboeren van Jekschot.

Dit verhaal stond eerder in Brabants Dagblad

Geschreven door:
Rolf Vonk

Vind je dit leuk? Lees dan ook:
- Hanewinckel? Schandelijke laster!


Let op: we gaan verhuizen!

Hopelijk heb je deze blog met plezier gelezen. Maar let op: woensdag 15 juni verschijnt onze laatste bijdrage op deze blog. Daarna verschijnen er bijna dagelijks nieuwe verhalen op onze website; die verhalen vind je via www.bhic.nl/verhalen Volg je de blog via rss-feed? Meld je dan voor onze nieuwsbrief want daarin vind je onze beste verhalen overzichtelijk terug. Hopelijk zien we je daar weer! Bedankt alvast voor je aandacht!

De beste verhalen via e-mail ontvangen?





vrijdag 3 juni 2016

Van het Wilde Westen naar Huisseling

...portret van pater Van den Elsen...
“Globalisering” is een begrip dat je tegenwoordig overal tegenkomt. Logisch ook, want gebeurtenissen in andere werelddelen hebben gevolgen voor het dagelijks leven in, bijvoorbeeld, Huisseling. Maar dat verschijnsel deed zich ook vroeger al voor.

We gaan even terug naar het laatste kwart van de 19e eeuw en werpen een blik op de Verenigde Staten. Daar hebben kolonisten het grootste deel van het legendarische “Wilde Westen” in bezit genomen. In hun voetspoor volgen spoorwegmaatschappijen, die tienduizenden kilometers rails aanleggen, waarmee het onmetelijke land wordt ontsloten. De kolonisten gaan op grote schaal graan verbouwen op van nature al vruchtbare grond. Het is roofbouw, maar de productiekosten zijn minimaal. Supergoedkoop graan vindt vervolgens per trein en schip zijn weg richting Europa, waar de graanprijzen een fikse duikeling maken. Veevoer wordt daardoor goedkoper, zodat overal in de wereld de veestapel groeit. En dat heeft weer tot gevolg dat ook de prijzen van slachtvee en zuivel dalen.

Terug naar Nederland, dat tussen 1880 en 1900 als bijna enig West-Europees land de grenzen openhoudt voor goedkope invoer uit het buitenland. De agrarische sector betaalt het gelag in de vorm van een onvervalste landbouwcrisis, ook hier in de Maaskant. Veel boeren trekken naar de steden en worden fabrieksarbeider. Maar de sector herpakt zich. “Samenwerking” is het toverwoord: overal in het land worden boerenbonden opgericht. Zeker in Brabant gebeurt dat op christelijke – lees: katholieke – grondslag, waarvoor vooral de Norbertijner pater Gerlachus van den Elsen zich sterk maakt: de Noord-Brabantse Christelijke Boerenbond (NCB, 1896). Tijdens een congres in ’s-Hertogenbosch wordt betoogd dat anders “het socialisme, na de steden geëxploiteerd te hebben, zich zal begeven naar het platteland.”

...Albertus van de Wiel...
Op 8 maart 1897 krijgt Huisseling een eigen afdeling van de boerenbond. Macharen en Nistelrode zijn eerder, maar daar hebben ze geen voorzitter zoals in Huisseling. Albertus van de Wiel is ook gemeentesecretaris en later burgemeester. In de 27 jaar van zijn voorzitterschap stijgt zijn ster binnen de NCB. Zo wordt hij in 1898 directeur van de Onderlinge Brandverzekering van de NCB, later tevens van de Hagelverzekering. Daarmee is hij een van de grondleggers van Interpolis! Vooral dankzij hem steekt Huisseling in agrarisch Brabant net even boven de rest uit!

Dit verhaal verscheen eerder in Brabants Dagblad

Geschreven door: 
Henk Buijks

Vind je dit interessant? Lees dan ook: 
Komt de Beerse Maas terug?
De Hertogswetering


Let op: we gaan verhuizen!

Hopelijk heb je deze blog met plezier gelezen. Maar let op: woensdag 15 juni verschijnt onze laatste bijdrage op deze blog. Daarna verschijnen er bijna dagelijks nieuwe verhalen op onze website; die verhalen vind je via www.bhic.nl/verhalen Volg je de blog via rss-feed? Meld je dan voor onze nieuwsbrief want daarin vind je onze beste verhalen overzichtelijk terug. Hopelijk zien we je daar weer! Bedankt alvast voor je aandacht!

De beste verhalen via e-mail ontvangen?

woensdag 1 juni 2016

Udense emigranten opgelicht

...Voelden de eerste migranten uit Uden, Zeeland, Boekel en Volkel zich opgelicht? De doorzetters bouwden Little Chute uit tot een nieuw thuis...
In de huidige tijden krijgen we berichten van emigranten die een speelbal worden van oplichters. Lieden die zich schaamteloos verrijken over de rug van vluchtelingen wanneer zij hun overtocht proberen te maken naar veiliger oorden. 

In 1853 leken economische vluchtelingen uit Uden slachtoffer van oplichterij te zijn: "Een gedeelte der hier (Rotterdam) uit Noord-Brabant aangekomen landverhuizers, en voornamelijk die uit Uden, zijn naar hunne haardsteden wederom terug gekeerd, daar het gebleken was, na hunne aankomst alhier, dat zij hunne gelden voor overtogt hadden toevertrouwd aan iemand, die daarmede vertrokken is, zonder voor hunnen overtogt zorg te dragen." 

Ze maakten deel uit van een groep van ruim 200 landverhuizers uit Uden, Volkel, Mill en Boekel. Hun bestemming was het plaatsje Little Chute in Wisconsin "waar velen hunner familiebetrekkingen en vrienden zullen ontmoeten, die zich daar reeds gevestigd hadden". Aan de Fox River was in 1848 een kolonie katholieke landverhuizers uit het Peelgebied neergestreken. Aangemoedigd door economisch moeilijke tijden en geinspireerd door priester Theodoor van den Broek hadden zij de overtocht gewaagd. Van den Broek beloofde een "voortreffelijke R.K. Kolonie". 

Maar in Little Chute was niets en "eene algemene verslagenheid heerschte er onder de landverhuizers. Niemand wilde op die plaats blijven, verre van alle correspondentie gelegen, zonder handel en maar ordinaire grond." Er zat maar één ding op. Aanpakken of vertrekken. En vele handen maken licht werk. Die extra handen werden in het thuisland gevonden. Aangemoedigd door fantastische verhalen volgde een ketting-migratie. De nakomers gaven huis en haard op voor de Amerikaanse droom. Hoe zuur was het dan om wegens oplichterij in Rotterdam de boot te missen!

De emigranten in kwestie waren echter volgens latere berichten geen slachtoffer van oplichting. Ze konden de verhoogde kosten voor de overtocht niet betalen. Maar de emigranten hadden een dubieuze rol, want "twee van hen zijn vroeger reeds in Amerika geweest". Ze kwamen terug "alleen om hunne vrienden aan te raden hun vaderland te verlaten". Beloofden zij net als Van den Broek "een voortreffelijke R.K. Kolonie"?

Dit verhaal stond eerder in Brabants Dagblad

Geschreven door:
Rolf Vonk

Vind je dit leuk? Lees dan ook:
Krachtige kanonnen 



Let op: we gaan verhuizen!


Hopelijk heb je deze blog met plezier gelezen. Maar let op: woensdag 15 juni verschijnt onze laatste bijdrage op deze blog. Daarna verschijnen er bijna dagelijks nieuwe verhalen op onze website; die verhalen vind je via www.bhic.nl/verhalen Volg je de blog via rss-feed? Meld je dan voor onze nieuwsbrief want daarin vind je onze beste verhalen overzichtelijk terug. Hopelijk zien we je daar weer! Bedankt alvast voor je aandacht!

De beste verhalen via e-mail ontvangen?