vrijdag 14 oktober 2011

Crime passionel in Wanroij?

Een onvervalste crime passionel? Duidelijk is dat de moordenaar in Wanroij in 1931 niets aan het toeval overlaat: het slachtoffer Lieuwe van der Vleugel wordt niet alleen met een ijzeren staaf op het hoofd geslagen maar daarna met petroleum overgoten en in brand gestoken. Hoewel zij zelf nergens van wordt verdacht,  komt de naam van zijn vrouw nogal eens ter sprake. 

Lieuwe van der Vleugel is bijna twintig jaar directeur van de cooperatieve stoomzuivelfabriek Sint Cornelius in Wanroij. Als hij in april 1931 terugkeert van een reis, wordt hij ontvangen door zijn 22-jarige neef en het wordt een gezellige avond. Om half negen wil Lieuwe even naar zijn kippen kijken en zijn neef loopt mee.
Wat dan gebeurt, blijft raadselachtig. Volgens de neef schrikt hij van een fel licht in het kippenhok en weet hij verder niets meer. Feit is wel dat Lieuwe zwaargewond achterblijft. Lieuwe overleeft de aanslag aanvankelijk en ontvangt zijn neef aan zijn bed. Hij aait hem over zijn gezicht en zegt: "Wat ben je lang weggebleven." Oom en neef zijn beiden vrienden, meldt het Boxmeers Weekblad op 8 oktober 1932.

De veldwachter doet een opmerkelijke getuigenis. Volgens hem komt de neef op de bewuste avond naar hem toe en zegt hij dat hij zijn oom met een ijzer heeft geslagen. Bovendien zegt hij: "Ik heb het gedaan, ik zeg het toch zelf Breng me gauw naar het cachot want daar moet ik nu toch heen." De veldwachter gaat eerst naar het slachtoffer kijken en vindt inderdaad de zwaargewonde Lieuwe thuis; half verbrand en met een deels verbrijzelde schedel. Zijn echtgenote informeert echter naar haar neef en vraagt waar hij blijft. Zij gaat vervolgens naar hem op zoek, haar gewonde man achterlatend.
Dit, plus het feit dat de neef tien foto's met daarop de echtgenote op zak heeft, leidt ertoe dat er heel wat geruchten op gang komen. Hoewel niemand de zachtaardige neef tot zoiets gruwelijks in staat ziet en iedereen vindt dat de directeur en zijn vrouw een goed huwelijk hadden, gaat het praatje snel rond: zou het een crime passionel zijn geweest?

De toegetakelde directeur lijdt - volgens het Boxmeers Weekblad - drie dagen "ondraaglijkste pijnen, in vreeselijk verminkten toestand, doch was niettemin bij volle kennis". Hij overlijdt uiteindelijk aan de gevolgen van zijn brandwonden. Over de echte moordenaar wordt ook jaren later nog volop gespeculeerd. Kijk maar eens bij de reacties op onze site.

Geen opmerkingen: