donderdag 27 juni 2013

Margot kiest: een foto van de wasbeurt #stukvanhetjaar

...Margot met haar favoriete foto...
Tijdens de Maand van de Geschiedenis - in oktober a.s. - vindt de landelijke online verkiezing Stuk van het Jaar plaats. Natuurlijk doet ook het BHIC hieraan mee! Verschillende BHIC-medewerkers hebben hun favoriete stuk uitgezocht. Vanaf 1 juli a.s. kun je je stem uitbrengen op: www.bhic.nl/stukvanhetjaar. Op ons blog presenteren de BHIC-medewerkers hun favorieten en dit keer is dat Margot.

Ik heb al veel pareltjes voorbij zien komen; een oude kaart, een klein boekje met persoonlijke aantekeningen, een filmpje van een frivole Franse dans, een treurig liefdesverhaal, maar wat ik eigenlijk mis in deze lijst zijn foto’s. Foto’s vertellen een verhaal, ze roepen emoties op, herinneringen. Soms wordt het bijna zintuigelijk en ruik je als het ware de geuren van weleer: het parfum van je oma, groene zeep, kolenvuur of bijvoorbeeld mest.

Het BHIC heeft een rijk gevulde beeldbank en er zijn eigenlijk zoveel foto’s die me raken, die een verhaal vertellen. Waarom dan juist deze foto? Omdat deze een tijdsbeeld weergeeft. Ik denk dat deze foto bij velen herinneringen oproept aan hun jeugd.

...aan de slag met de tobbe (fotopersbureau Het Zuiden)...
Snel even een wasje doen was er vroeger namelijk niet bij. Het hele gezin werd ingeschakeld bij dit wekelijkse karwei. Op zondagavond werd de was in de week gezet en maandag was moeder de vrouw met haar oudste dochters de hele dag zoet met boenen, bleken, spoelen en schuren van de was. Daarna ging het wasgoed door de wringer. Dat was oppassen geblazen, want in die wringer konden de knopen wel eens breken. Het ergste was dat de kledingstukken met elke wasbeurt grauwer werden. Dan hebben we het hier alleen nog maar over het wasproces…

De twee oudste dochters hier lijken veel ouder dan ze in werkelijkheid zijn. Op hun schouders rust al een zware verantwoordelijkheid. Als oudste dochter moest je thuisblijven om te helpen, zoals bij dit gezin uit Ravenstein uit 1935. Als je kon koken en naaien, dan kon je genoeg. Gek als je bedenkt dat dit nu juist het enige lijkt, dat jonge dames niet meer kunnen ;-). Als jongste dochter had je meer geluk. Dan kon je gemist worden, mocht je doorstuderen of trok je de wijde wereld in.

Ik zie deze foto als een ode aan de vrouw van eerdere generaties. Ze gaf leiding aan een groot gezin en haar dagen waren gevuld met taken, waar wij ons tegenwoordig nauwelijks een voorstelling van kunnen maken. Tijd voor persoonlijke ontwikkeling of een hobby had ze niet, laat staan dat ze met vriendinnen een weekendje naar Nice kon vliegen. Als ze al een hobby had (breien), dan breide ze sokken of ondergoed voor haar kroost. Quality time? Ze zou er hard om hebben gelachen. Toch heeft zij de weg vrij gemaakt voor de huidige generaties vrouwen. Deze laatste working ladies zetten ’s ochtends de borden en mokken in de afwasmachine, drukken op de knop en de wasmachine springt aan, heten de oppas welkom en springen daarna vliegensvlug in hun knalrode autootje naar het werk (of haasten zich in een snelle outfit naar de aerobics).
Ja, ja, dat waren nog eens tijden!

Margot America
Medewerker Communicatie & Promotie BHIC


Vind je dit interessant? Lees je dan ook:
- Lizet kiest: een bijzondere menukaart
- Rien kiest: een Italiaanse oplichter

Geen opmerkingen: