Graafse 'Pierenbak' in de Maas

Pleitbrief uit 1893 voor een gemeentelijk 'koud stroombad'

Met tropische temperaturen en warme zonnestralen ontstaat al snel de behoefte aan een frisse duik. Maar voor de Graafse bewoners in de negentiende en begin twintigste eeuw waren er nog geen keurig ingerichte zwemparadijzen met glijbanen en duikplanken. Velen zochten echter hun vertier in de Maas zonder enkele vorm van toezicht op veiligheid en de 'zeden'. Daarom gingen er al in 1893 steeds meer stemmen op voor het oprichten van een gemeentelijke zweminrichting, zodat men in Grave ook kon genieten van deze 'zoo nuttige en gezonde sport.'

In juni 1893 wordt een ingezonden brief in de Graafsche Courant gepresenteerd, waarin nadrukkelijk wordt gewezen op de voordelen van zo'n zwembad. Zwemmen is niet alleen een 'kostelijk middel om het lichaam gezonder en krachtiger te maken', het zal ook een gunstige invloed hebben op de moraliteit. Je moet er niet aan denken welke ongewenste intimiteiten zouden kunnen voorkomen tussen al die schaars gekleede lichamen zonder enige vorm van toezicht!

Graafse schandalen in de Maas?

Ook in 1936 wordt gevreesd voor 'misstanden op zedelijk gebied' en de auteur van deze brief, die zichzelf als 'zwementhousiast' aanduidt, waarschuwt zelfs voor grote schandalen als er geen nieuw zwembad komt. Hij doet een beroep op de 'doortastendheid en de nimmer falende levensdurf van de Gravenaars.' Wanhopig vraagt de zwementhousiast zich af of Grave alwéér achter moet doen bij 'zoovele omliggende plaatsen.'

Vanaf 1919 konden de Gravenaren hun hart ophalen en konden zij hun baantjes trekken in een nieuw rivierbad. In 1936 bleek dit echter niet meer te voldoen, onder andere door de toename van het aantal zwemmers en de bouwvallige toestand van het bad. Het wordt omschreven als primitief en zelfs als een 'pierenbak.' Steeds meer mensen zochten hun heil aan de Overasseltsche Maaskant, waar toezicht geheel ontbrak.  Kortom, er was behoefte aan iets groters...

Onvrede over de Graafse 'Pierenbak'

Uiteindelijk weet de gemeente Grave in 1936 de ondernemende L. Derijck zover te krijgen om een nieuwe zweminrichting aan te kopen en te exploiteren. Volgens de Graafsche Courant gaat het hier 'in een woord om een pracht inrichting', bestaande uit 400 vierkante meter zwemplezier! Eindelijk hadden de Gravenaren weer de ruimte om een heerlijk bad te nemen in de Maas. Tot slot probeert de auteur van de krant niet-zwemmers te overtuigen toch echt een duik te nemen in het pas geopende bad, zodat zij, 'zoo niet te oud, nog enthousiaste zwemmers zullen worden.'

Vind je dit interessant? Lees dan ook:

- O la la, de eerste bikini...

- Koele werkplek

Kampioenen uit Oss

Nee, hier staat niet het eerste van T(ot) O(ns) P(lezier) Oss, maar een elftal van O(efening) S(taalt) S(pieren) ’20, eveneens uit Oss. De foto komt uit een Oss’ familiealbum, en is gemaakt na het behalen van het kampioenschap in de 1e Klasse Maasbuurt tijdens het seizoen 1937-1938. Zo te zien zijn de mannen niet meteen na de wedstrijd op de foto gegaan, want ze staan er keurig gewassen en gekamd op. De tevredenheid over de prestatie straalt van sommige gezichten af. Niet van alle, want in de jaren ’30 duurde het even, voordat een fotograaf zijn ding had gedaan. Het is in ieder geval een prachtige foto die veel herinneringen naar boven haalt.

Over herinneringen gesproken, binnenkort komt het BHIC naar de gemeente Oss. Op dinsdag 2 november a.s. om 20.00 uur zal in Zalencentrum de Merx in Berghem ‘Het Geheugen van Oss’ plaatsvinden. Het belooft weer een gezellige avond te worden met o.a. een quiz, historisch beeld en geluid en vooral … véél verhalen en herinneringen aan ‘Groot Oss’ in vroeger tijden. Kom je ook? Klik dan voor meer informatie op ‘Geheugen van Oss’.

Foto: Kampioenelftal OSS ’20, Oss 1938, particuliere collectie

Hockey nog geen volkssport

Of je nu voetbalt of hockeyt, dat maakt tegenwoordig weinig verschil. Maar in 1973 constateert de tienjarige Boxmeerse hockeyclub wel degelijk grote verschillen...

"Het grote publiek vindt hockey niet boeiend vanwege de vele en vaak moeilijke spelregels", meent trainer H. de Rooij. En als je je blesseert bij het hockey, is dat toch wel een beetje je eigen schuld. "Hockey is gevaarlijk, naarmate je er minder van weet. Juist het grote aantal regels zorgt ervoor dat de kans op een blessure zo klein mogelijk is. Ik vind voetballen gevaarlijker. Een hockeyduel wordt uitgevochten met twee sticks, bij voetbal zijn het vier benen."

Foto: Hockey in Veghel, 1983