Qu'est ce que Kwiebus?!

...wat is het verhaal achter deze foto?...

Het is een foto waarvan je zéker weet dat er talloze verhalen achter schuilgaan. We kijken naar theatergroep Kwiebus, hier op de foto gezet in Schijndel in 1984. Onderzoeker Gerard de Bie vroeg zich af of deze groep wellicht ook uitstapjes over de grens heeft gemaakt want deze leden lijken ook op te duiken op Franstalige sites. Oftewel: op zoek naar het verhaal achter Kwiebus! On y va!

De streepjesbroek van de meneer helemaal rechts is onmiskenbaar een exponent van de jaren tachtig. En als we het internet afstruinen op zoek naar meer informatie, treffen we onder meer in het Leids Dagblad en De Waarheid aankondigingen aan van deze groep: allemaal tussen 1981 en 1989. Zo vinden we beetje bij beetje ook de namen van deze groep: Arie den Braber, Mario van Erp, Herman Mertens, Jan Opstelten, Edith Pattynama en Dirk Verberne.

Gerard de Bie vond via deze site een beschrijving van Les voyages de Kwiebe Kwiebus. Nu is de vraag: heeft deze theatergroep ook zo gereisd dat ook plaatsen in het buitenland zijn aangedaan? Van Arie den Braber weten we dat hij één van de grondleggers is van het grote Cult&Tumult-festival in Veldhoven. Hoe is het de andere leden vergaan? Wat is het verhaal achter theatergroep Kwiebus? Wie weet er meer? Vertel het ons?

Geschreven door:

Marilou Nillesen

Vind je dit leuk? Lees dan ook:

- Aangenomen met algemene stemmen

- Krachtige kanonnen 

De beste verhalen via e-mail ontvangen?

Onbekende passant op een bekende motor

 ...Meneer Handorf poseert met zijn (?) motor...

“De heer Handorf op Harley Davidson in Schijndel”, staat als omschrijving bij deze foto. Het nummerbord is duidelijk leesbaar: N-1253. Aan de hand van dat kenteken kunnen we via de nieuwe website van het BHIC, De auto van m'n opa,  snel en eenvoudig de eigenaar achterhalen. En wat blijkt? 

De heer Handorf mag dan wel poseren op deze Harley; hij is zeker niet de eigenaar. Want het kenteken staat op naam van Sjef van Heeswijk. En dat is níet de man die op de foto staat, weten mensen die reageren op de site. 

“Want Sjef was een wat te veel in de breedte gegroeide veertiger, klein van gestalte, met een opvallend bol kopje met daarin twee glinsteroogjes die altijd twinkelden als het hem langer dan twee uur aan een alcoholische opkikker ontbrak. Hetgeen vanzelfsprekend zelden of nooit voorkwam", zo citeert Gerrit van Heeswijk uit het boek "Sjef, aangenaam", geschreven door zijn kleinzoon Marijn van Heeswijk.

Benieuwd naar meer van dit soort prachtige anekdotes? Heb je zelf nog zo’n foto op zolder? Weet jij het mooie verhaal dat erbij hoort? Stuur ze in via De auto van m'n opa. 

Geschreven door:
Marilou Nillesen

Vind je dit leuk? Lees dan ook:
- Twee fraaie Fords en een bijzondere ambulance
- Niet rijden op zondag!

De beste verhalen via e-mail ontvangen?

Brabantse foto’s met 'n Braziliaans kleurtje

...van zwart-wit naar kleur, van Maashees naar Brazilie...

Bijna 10.000 kilometer scheiden Maashees en Brazilië van elkaar. Maar via de foto-app Instagram zijn deze plekken door één klik met elkaar verbonden. En dan kan het zomaar gebeuren dat een Brabantse foto uit 1932 in 2015 mooi wordt opgepoetst door Reinaldo uit Brazilië.

Bij de lancering van de site De auto van m'n opa maakten we voor de eerste keer gebruik van Instagram (@brabantvantoen). Een app die wereldwijd wordt bekeken en gebruikt; en dat leidt tot bijzondere contacten. Want Reinaldo Elias uit Brazilië (@reinaldoelias op Instagram) meldde zich al snel spontaan om het grijze stof van deze foto uit Maashees uit 1932 te blazen.

Met miniscule precisie kleurt Reinaldo deze 83-jarige foto in. Maar hoe weet je nu welke kleuren je moet gebruiken? Reinaldo kijk allereerst naar de grijstinten in de foto zelf, maar doet ook onderzoek naar wat de kleuren zouden kunnen zijn. En hij gebruikt natuurlijk zijn eigen fantasie. En dat werkt heel goed! Heel af en toe laat zijn Brazilaanse blik zich niet ontkennen en wordt  het nummerbord opgepoetst met een rode kleur… Maar na kort overleg werd dat snel weer aangepast naar het meer gebruikelijke Nederlandse blauw.

Niet alleen de foto uit Maashees zijn inmiddels voorzien van een Braziliaans kleurtje; ook twee Schijndelse foto’s zijn nu ingekleurd. En zo komen ook deze motorrijders weer meer tot leven. Alsof ze zo kunnen wegrijden. Obrigado Reinaldo!

Wil je ook aan de slag met onze foto’s? Of heb je zelf foto’s van oude auto’s? Volg ons via Instagram!

Geschreven door:
Marilou Nillesen

Vind je dit interessant? Lees dan ook:
- De oudste motor in Nederland
- De ondergang van opa's Buick

De beste verhalen via e-mail ontvangen?

Van opgezette skeletten tot de Veghelse Marsfabriek

De middeleeuwse galg op de grens van Erp, Veghel en Lieshout, gelegen op een prehistorische grafheuvel

Hoe krijg je kinderen geïnteresseerd in de geschiedenis van hun eigen land, stad of dorp? Het vak dat leerlingen op school vaak saai of oubollig vinden, is sinds de laatste paar jaren aan een opmars begonnen. Zo verscheen de landelijke canon van Nederland op www.entoen.nu. 

Ook zoetekauwen kunnen hun hart ophalen bij de Veghelse canon!

In navolging daarvan zijn ook regionale canons ontwikkeld, zoals de Canon van Grave. Onlangs hebben de heemkundekringen van Veghel en Erp de handen ineen geslagen om ook zo'n canon voor die plaatsen in elkaar te zetten. En dat is gelukt! De geschiedenis van Veghel en Erp kun je vanaf nu bewonderen in 39 vensters, variërend van prehistorische grafheuvels, Romeinse boerderijen tot de Veghelse Marsfabriek en de aanleg van de A50 enkele jaren geleden. Hieronder plaatsen wij enkele hoogtepunten van deze nieuwe Brabantse canon.

Kaartende skeletten?

Dominee Stephanus Hanewinckel

De alom bekende Brabantse dominee Stephanus Hanewinckel heeft tijdens zijn reizen ook het dorp Erp aangedaan. Hij vond het dorp aanvankelijk niet belangrijk genoeg, maar toch deed hij er een bijzondere ontdekking.

In Den Bosch had de dominee namelijk een rariteitenkabinet bezocht, waar drie skeletten zaten te kaarten, met het bier in hun hand. Deze drie bleken de gebroeders Hendrix uit Erp te zijn, die ook wel de 'Beren van Erp' werden genoemd. Volgens Hanewinckel betekent een beer een 'schreeuwlelijkerd.'
Rond 1665 hadden de Beren verschillende huizen en winkels in Nuenen, Sint-Oedenrode en Schijndel geplunderd en zelfs iemand vermoord. Ze werden veroordeeld tot de doodstraf en na hun dood werden hun skeletten als afschrikwekkend voorbeeld in het rariteitenkabinet gezet.

Nog enkele hoogtepunten...
Op de website van de Regio Canon Veghel kun je zelf lekker snuffelen in de uitgebreide canonslinger, maar ook de volgende voorbeelden willen we jullie niet onthouden. Wat dacht je van het oudste handschrift over Veghel, een oorlogsmonument voor Veghelse joden en echte traditionele klederdracht?

Rond 1225 wordt 'Vehchele' voor het eerst genoemd

Traditionele Veghelse klederdracht rond 1900

De Veghelse synagoge: nu een monument voor overleden Veghelse joden

Vind je dit interessant? Lees dan ook:
- Canon van Grave feestelijk 'afgeschoten' 
- Geschiedenis door Brabantse bril

Schijndel bedankt!

De slagerij van Bertje van Rooij, die de Belgische familie Warnant onderdak heeft geboden tijdens de Eerste Wereldoorlog. Het pand bestaat nog steeds, zelfs met nostalgische inrichting.

Op 11 november 1918 werd de wapenstilstand getekend tussen de geallieerden (Verenigd Koninkrijk, Frankrijk en Rusland) en de centralen (Duitsland, Oostenrijk-Hongarije en Italië). Het einde van de Eerste Wereldoorlog was daar. Begin december begonnen gevluchte Belgen weer huiswaarts te keren. Hier een hartverwarmende blijk van dankbaarheid jegens de bevolking en het gemeentebestuur van Schijndel. 

De Belg Arthur Warnant bedankt de Schijndelse inwoners voor hun gastvrijheid

Arthur Warnant sprak functioneel en op persoonlijke titel in zijn brief van 1 december 1918 aan burgemeester Manders van Schijndel zijn dankbaarheid uit over de broederlijke gastvrijheid die de Belgische vluchtelingen tijdens hun verblijf in Schijndel hadden genoten. 

Aan spek geen gebrek
Deze blijk van waardering op persoonlijke titel is mogelijk ook te danken aan het feit dat - ondanks rantsoenering in die tijd - aan spek waarschijnlijk geen gebrek was voor Arthur Warnant (52), zijn vrouw Laure Minne (45) en hun kinderen Gabriëlle (14), Nicolaas (13), Suzanne (12), Ivonne (8) en Albert (5). Volgens een opgave in het Schijndelse archief genoten zij sedert 1915 namelijk onderdak bij het gezin van E. van Rooij op het adres Dorp G58.

Arthur Warnant en zijn gezin konden terecht bij slager Van Rooij

'Bertje van Rooij'

Volgens het bevolkingsregister is dit slager Eimbertus van Rooij, alias 'Bertje' van Rooij, de bekende telg uit de slagersfamilie Van Rooij. In april 1914 had hij van de gemeente vergunning gekregen een vleesfabriek voor het slachten van varkens en het verwerken van vlees op te richten. Maar mogelijk bestond de slagerij al eerder.

'Bertje' van Rooij en zijn vrouw Maria Merks hadden drie zoons en drie dochters, geboren in de periode 1894-1902. Een druk gezin waarin de beide oma's ook ingewoond hebben. Een paar monden meer of minder, daar zullen ze in het gezin van slager Van Rooij niet van opgekeken hebben. Bovendien, Arthur en Bertje zullen gespreksstof genoeg hebben gehad. Arthur was namelijk van beroep paardenkoopman en wie weet kwam dat nog wel goed van pas in de slagerij...

Afbeelding van de slagerij...Wie weet wanneer deze foto is genomen?

Hierboven een afbeelding van de slagerij, waar Arthur Warnant en zijn gezin onderdak vonden. Wie weet wanneer deze  foto gedateerd is? We zien links naast de slagerij 'W. van Rooij' hotel Amicitia in de steigers. Is dit na de Tweede Wereldoorlog toen het door oorlogsschade zwaar beschadigde pand werd opgeknapt? Slaat de 'W' van 'Slagerij W. van Rooij' wellicht op zoon Waltherus A.J. van Rooij, die de slagerij in 1937 uitbreidde? Kortom, veel vragen! Weet u het antwoord?

In pension bij Regina Coeli
Niet het hele gezin Warnant ging meteen huiswaarts naar Gembloux in België. De kinderen waren ouder geworden en misschien was het verblijf in Nederland toch niet zo slecht bevallen. De ouders besloten de oudste dochters Suzanne (14) en Yvonne (9) op pensionaat Regina Coeli in Vught te plaatsen. Toch last van heimwee? De meisjes werden in 1919 alweer uitgeschreven...

Meisjespensionaat Regina Coeli te Vught

Hoe idyllisch het er ook uit ziet, Suzanne en Yvonne Warnant werden in 1919 alweer uitgeschreven...

Vind je dit interessant? Lees dan ook:
- Dr. Louis Pirenne: kind van een Belgische vluchteling
- Gevluchte scheutisten in Esch

Familiefoto met een verhaal

...bij de handboogschutterij...

Deze foto is een direct enkeltje naar de jaren twintig van Schijndel. De hoeden, de kleding, zelfs het terras: alles ademt de sfeer van de beginjaren van de vorige eeuw. Maar deze foto - ingestuurd door Françoise Vugts - is niet zó maar een familiekiekje...

Laten we beginnen met de foto hieronder, uit omstreeks 1886. We zien hierop Maria Vugts, Antoon Vugts, vader Piet Vugts, moeder Elizabeth Vugts-Gerits, Willem Vugts en Jan Vugts. De foto komt - net als de andere foto - van Annie van de Ven, kleindochter van Maria Josephina Vugts (geboren op 10-3-1874 en overleden op 11-5-1928), eerst gehuwd met Hubertus Heesters en daarna met Hermanus Hubertus Meuffels.

...foto voor De Gouden Leeuw...

Terug naar de bovenste foto. "Er is mij verteld dat er gefotoshopt is met het gezicht van vader Pieter. Pieter was 41 jaar toen hij trouwde, de kinderen op de foto zijn mijns inziens tussen de twintig en de dertig. Op de achterkant van de foto staat de datum circa 1886 maar daarvoor stond ook de datum 1896 (van de negen is een acht gemaakt). Zou het kunnen dat vader al was overleden en er op deze manier toch nog een familiefoto kon worden gemaakt?", vraagt Françoise zich af.

Gezien het randje om het hoofd zou dat zo maar kunnen... Of zouden er andere verklaringen voor zijn? We horen het graag!

...uitsnede uit de familiefoto...

Vind je dit interessant? Lees dan ook:
- Een raadselachtige foto
- Onbekende familie

Boekje open over burgemeester Verhagen

...P.A.Verhagen voor het monument van zeeheld Jan van Amstel...

Geregeld valt in Schijndel de naam Fundatie Verhagen als weldoener in een project of bij een evenement. Maar waar komt die fundatie eigenlijk vandaan? Henk van den Brand en Lex Kamp doken in de archieven bij het BHIC en ontrafelden een stuk van de Schijndelse historie.

De historische werkgroep van de Heemkundekring Schijndel ging op zoek naar de stichter van het ideële kerkgenootschap, Petrus Arnoldus Verhagen. Verhagen was burgemeester van Schijndel, van 1874 tot 1889. Hij was een treffend voorbeeld van die typische 19^de eeuwse weldoeners die de noden van hun dorpsgemeenschap kenden en op zoek gingen naar nieuwe mogelijkheden om schrijnende situaties een halt toe te roepen.

Het boekje gaat in op de jeugd van Petrus Arnoldus maar beschrijft ook de armenzorg in die dagen. Via de handboogschutterij Amicitia en het begin van Verhagen als grootgrondbezitter komt ook het burgemeesterschap van deze weldoener aan bod. Een succesvolle ambtsperiode want diverse leerlooierijen werden opgericht, de Botermijn werd gerealiseerd en de export van met name schoenen nam in die jaren flink toe.

...portret van burgemeester Verhagen...

Belangrijk is uiteraard het testament van de oud-burgemeester. Toen de ongehuwde Verhagen 75 jaar werd, besloot hij wat te doen met zijn bezittingen en vermogen; hij riep een fundatie (stichting) in het leven waaruit voor een lange periode goede werken konden worden gefinancierd. Verhagen overleed in 1905 op 82-jarige leeftijd maar zijn fundatie is nog altijd een levendig begrip in Schijndel. Het boekje over Verhagen is in te zien op de studiezaal in Den Bosch of verkrijgbaar via de Heemkundekring Schijndel.

Vind je dit interessant? Lees dan ook: 

- Burgemeester per toeval

- Ze werkt te hard!

Kerststallenroute vanuit je luie stoel

Voor veel mensen zijn het een paar vrije dagen; de tijd tussen kerst en oud en nieuw. En wat is er dan leuker dan een kerststallenroute te lopen? Nou, misschien wel een route te bekijken vanuit je luie stoel. Klik je meteen ook door verschillende decennia...

...Vught 1953...

...kerststal in strafgevangenis Nieuw Vosseveld, 1955...

...Den Dungen 1958...

...Haaren, jaartal onbekend...

...Wijbosch 1981...

...Schijndel 1986...

Vind je dit leuk? Bekijk dan ook:
- Kerstspel
- Een bijzonder kerstgeschenk

Missionarissen in Afrika

...poseren bij geschoten roofdier...

Het is een dijk van een cliché maar soms zegt een foto meer dan duizend woorden. Dat geldt zeker voor bovenstaand plaatje. Joost van der Voort stuurde deze en andere exemplaren op van missionarissen aan het werk.

De missionarissen op deze foto's komen uit de omgeving van St.Oedenrode, Schijndel en abdij Heeswijk. De mannen met de baarden zijn missionarissen witheren, tweede van rechts bij de tijger is mogelijk een lid van de familie Van der Velden. Deze familie is sinds eeuwen 1300 tot nu voorzien van geestelijke in alle gradaties van pater tot bisschop, waaronder de eerste bisschop van 's-Hertogenbosch. 

Deze foto's kunnen we hier tonen maar wat ontbreekt, is meer informatie en verhalen. Ken of herken je iemand op deze foto's? Of heb je verhalen van Brabantse missionarissen aan het werk in Afrika? Vertel ze ons!

Post 2.0!

Dit is niet Harrie Steenbakkers, maar een Udense postbode druk in de weer met postpakketten (Uden, 1988)

Wie kende hem eigenlijk niet in Schijndel? Harrie Steenbakkers bezorgde jarenlang blij en verdrietig nieuws. Hij kende elke bejaarde en wist precies bij welke deur de hond flink te keer ging. Maar na 40 jaar trouwe dienst als postbode bij de PTT nam hij afscheid. Dit werd groots gevierd, kijk maar eens naar dit mooie filmpje! 

Ook het BHIC heeft jarenlang gebruikt gemaakt van de diensten van de postbode. Voor het verzenden van brieven, nieuwsberichten of tijdrovende mailings, de postkamer was altijd druk bemand. Maar de tijden zijn veranderd. Trouwens, nog dagelijks bezorgt een postbode op een snelle racefiets ons pand. Toch hebben veel traditionele middelen plaatsgemaakt voor andere goedlopende informatiekanalen. Daardoor kun je heel gemakkelijk op de hoogte blijven van het reilen en zeilen van het BHIC, via ‘nieuws’ op onze website, rss, laatste wijzigingen, Twitter, Facebook, Forums en/of een combinatie hiervan. Kortom, er is voor elk wat wils.

Wil je in één oogopslag zien wat er bij het BHIC gebeurt en wil je dit maandelijks in een bericht ontvangen? Dan zit je ook goed bij ons, want sinds kort hebben we een digitale nieuwsbrief. Vrijdag 12 oktober is de eerste editie verzonden naar onze abonnees. Je vindt hierin steeds het ‘beste van het BHIC’; de mooiste verhalen en blogs, het belangrijkste nieuws, een filmpje en de Tweet van de maand. De tweede update verschijnt half november. Interesse? Schrijf je nu in! Dan ben jij in november verzekerd van BHIC post!

Gemakshalve nog even alles voor je op een rij:

-    Schrijf je in voor onze maandelijkse nieuwsbrief
-    Houd hier de website in de gaten
-    Word vriend van ons op Facebook
-    Volg ons op Twitter voor het dagelijkse nieuws
-    Stel ons vragen via de chat
-    Volg hier de dagboeknotities van Stephanus Hanewinckel
-    Vind archiefnieuwtjes, onderzoek- en genealogietips op Brabantse Bronnen Blog.

Oké, misschien geen vriendelijke postbode meer aan je deur die BHIC post bezorgt. Jammer, maar daar staat tegenover dat je zélf kunt bepalen op welke manier je het nieuws wilt ontvangen. Da's ook heel wat waard!

Postkantoor in Grave, gezien vanaf de Klinkerstraat. Deze foto is gemaakt ter gelegenheid van de opening na de verbouwing van het pand. Op de voorgrond links staat burgemeester Grotenhuis. Opvallend zijn de mooie uniformen die de postbodes toen droegen. (Grave, 1883).

Leve de koningin, hoera hoera hoera!

Het is vandaag precies 132 jaar geleden dat Wilhelmina Helena Pauline Maria van Oranje-Nassau werd geboren. Wilhelmina was het enige kind van koning Willem III en Emma van Waldeck-Pyrmont.

Volgens de overlevering was er geen groot feest na de geboorte van het meisje omdat velen op een prinsje hadden gehoopt. Maar dat feesten, dat is later volop goed gemaakt. Zowel voor haar verjaardagen als voor haar kroning en regeringsjubilea is flink uitgepakt. Een greep uit de feestfoto's uit ons archief...

1898: Feestoptocht ter gelegenheid van de kroning van Wilhelmina in 1898, nabij de molen in de Molenstraat.

1915-1919: Vluchtoord voor Belgen tijdens de Eerste Wereldoorlog. Viering van de verjaardag van Wilhelmina.

1938: St Nicolaasinstituut, 40-jarig jubileum koningin Wilhelmina.

1948: Feestverlichting bij Jansen de Wit in verband met het 50-jarig regeringsjubileum van Wilhelmina en haar troonsafstand.